Καταδύσεις με άλογο από πλατφόρμα ύψους 21 μέτρων. Ένα επικίνδυνο άθλημα του 1880

Η ιδέα να βουτήξει κάποιος από πλατφόρμα κατάδυσης ύψους 21 μέτρων είναι αρκετή για να κρατήσει τους περισσότερους ανθρώπους σταθερά φυτεμένους στο έδαφος.

Το να βουτήξεις από την εν λόγω πλατφόρμα ενώ βρίσκεσαι στην πλάτη ενός αλόγου είναι ένα εγχείρημα μόνο για τους πραγματικά τολμηρούς και τρελούς.

Αυτό ακριβώς έκαναν κάποιοι στις αρχές του μισού του 20ου αιώνα σε ένα άθλημα γνωστό ως άλογα κατάδυσης.

Το περίεργο αυτό άθλημα που προσέλκυε μόνο τους πιο ακραίους λάτρεις της συγκίνησης, περιελάμβανε την ίππευση ενός αλόγου και την παρακίνησή του να πηδήξει από μια πλατφόρμα, βυθίζοντάς το με το κεφάλι σε μια πισίνα καταδύσεων 21 μέτρα χαμηλότερα.

Η κατάδυση με άλογα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1880 ως ιδέα του William "Doc" Carver, ενός ανθρώπου που ήταν περισσότερο γνωστός για την εμφάνιση στο Buffalo Bill Cody's Wild West Show ως σκοπευτής παρά ως Ολυμπιακός δύτης.

Ο Carver σκέφτηκε την ιδέα όταν διέσχιζε μια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Platte της Νεμπράσκα.

Το άλογό του μαζί με τον ίδιον για αναβάτη, πήδηξε από τη γέφυρα στο ποτάμι, εμπνέοντάς του την ιδέα των αλόγων κατάδυσης.

Ενώ ο ίδιος ο Carver δεν είχε μέλλον για να συμμετάσχει στο άθλημα, εκπαίδευσε άλογα και έπεισε την κόρη του να ξεκινήσει την πρακτική εξάσκηση.

Το νέο άθλημα θα πρόσφερε θέαμα στους πεζόδρομους δημοφιλών τουριστικών πόλεων όπως το Ατλάντικ Σίτι του Νιου Τζέρσεϊ, όπου τα πλήθη ήταν πρόθυμα για ζωντανή ψυχαγωγία.

Η Sonora Carver, η σύζυγος του γιου του William Carver, Al, έγινε η πιο διάσημη δύτης του αθλήματος, κάνοντας τακτικές εμφανίσεις στο Steel Pier του Ατλάντικ Σίτι τη δεκαετία του 1920 και του 1930.

Τελικά έχασε την όρασή της από ένα ατύχημα κατάδυσης, αλλά η καριέρα της ενέπνευσε ένα βιβλίο και την ταινία της Disney, Wild Hearts Can't Be Broken (Ατίθασες καρδιές).

Παρόλο που συνέβαιναν αρκετοί τραυματισμοί, πιο συχνά κινδύνευε ο αναβάτης παρά το άλογο.

Η πρώην ιππέας καταδύσεων Sarah Detwiler Hart, ανέφερε πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη χρειαζόταν μεταξύ αναβάτη και αλόγου: «Ξεκινούσα όταν το άλογο ήταν έτοιμο... Δεν θα ήθελα να είμαι πάνω σε ένα άλογο που είναι ταραγμένο. Η ζωή μου εξαρτιόταν από αυτό άλογο».

Στη δεκαετία του 1970, τα άλογα κατάδυσης είχαν αρχίσει να χάνουν τη δημοτικότητά τους από τη δράση των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων που απαιτούσαν να σταματήσει αυτή η πρακτική.

Ωστόσο, υπήρξε μια μικρή ώθηση για να επαναφέρουν τα άλογα κατάδυσης στο Ατλάντικ Σίτι το 2012, αλλά γρήγορα καταργήθηκε από τους υπέρμαχους των δικαιωμάτων των ζώων.

Η μοναδική έκθεση καταδύσεων με άλογα που εξακολουθεί να λειτουργεί σήμερα βρίσκεται στη λίμνη George της Νέας Υόρκης.